Sai
Sai, inaczej "róg śmierci", jest bardzo często wykorzystywaną dzisiaj bronią przez szkoły karate. Zgodnie z tradycją kolebką tej broni jest Okinawa, ale sai występowało również w całej południowo-wschodniej Azji, od Indii po Filipiny. Jest to broń krótkiego zasięgu, bardzo przypominająca trójząb, zwykle wykonana z żelaza i mierząca od czterdziestu do sześćdziesięciu centymetrów długości.
Chociaż na pierwszy rzut oka wygląda jak bardzo krótki miecz, jej wierzchołek jest tępy. W około jednej trzeciej odległości od dołu trzonu przeciwległe umieszczone są dwa kolce, które służą do trzymania broni. Używając sai, zwykle w parze z drugim sai, można było zabić lub okaleczyć przeciwnika ciosem w kark lub pchnięciem w gardło albo oczy. Koniec rękojeści sai był często używany do uderzenia w
newralgiczne punkty lub skronie. Są tylko dwa podstawowe sposoby trzymania sai -jeden to trzymanie go ostrzem zwróconym na zewnątrz, drugi z ostrzem skierowanym do wewnątrz.
Posługiwanie się sai wymaga surowego treningu i wielkich umiejętności. Kiedy po raz pierwszy pojawiło się w Japonii, siły policyjne używały ich jako rodzaju żelaznej pałki. Japońska policja uważała sai za bardzo skuteczne w blokowaniu pchnięć ostrego jak brzytwa samurajskiego miecza. Podczas aresztowań uderzano nimi we wrażliwe punkty przestępców i w ten sposób ich osłabiano. Później Japończycy zmienili kształt sai przez odjęcie jednego zęba, a jego nazwę na jutte. Tej zmodyfikowanej broni używano stosunkowo długo, dopóki nie została zastąpiona przez pistolet.
Według przekazów pierwotną wersję sai nosił bramiński bóg Indra, który był strażnikiem świętych miejsc, a szczególnie świątyń. W Azji używano różnych wersji tej broni. W Indonezji na przykład znana jest jako tja bang, a w Chinach nazywa się titkio. Jednakże ta starożytna broń zadomowiła się na dobre w karate. Jednym z najlepszych ekspertów w praktyce sai w USA jest japoński mistrz karate Fumio Demura.
Dziś używane przez karateków sai wykonane jest za miast żelaza z hartowanej stali. Obecnie nie jest używa na jako broń w ścisłym tego słowa znaczeniu; karateka używa sai na pokazach specjalnych sai-kata, znanych jako jigen. Robi niesamowite wrażenie w czasie prezentacji na zawodach; nadgarstki i ręce z zachwycającą zręcznością wykonują trudne i bardzo szybkie ruchy.
Współczesną odmianą tej broni jest teleskopowo składające się metalowe sai. Zarzucone ku dołowi, rozkłada się w długą stalową pałkę mierzącą około trzydziestu centymetrów. Broń ta staje się coraz bardziej popularna jako forma ochrony przed rabusiam
Nie sztuką jest bić sztuką jest się bronić nierobiąc napastnikowi krzywdy.