Jak wyjść z zaburzeń odżywiania? Pomocy

Witam,
Z wagi 78 kg schudłam na wagę 36 kg nabawiajac się przy tym zaburzeń odzywiania , anoreksji, braku miesiączki i innych problemów...
W kalkulatorze zapotrzebowania moja ppm wyszła średnia około 1037.02 mnożąc to przez moja aktywność 1.4 wyszło
1451.82 dziennego zapotrzebowania.
Pytanie czy po głodzeniu się wjechać od razu na dzienna 1500 kaloryke czy stopniowo?? By nie nabawić się efektu jo-jo?
Obecnie cały dzień potrafię zjesc licho 350 kalori na samo sniadanie razem z "obiadem" ,głodzić się a przyjdzie godzina 20 potrafię spożyć 1200 kalori słodyczy.

Witaj,
po pierwsze przy tego typu zaburzeniach i w miejscu którym jesteś sugerowałabym kontakt z psychiatrą i stałą opiekę z jego strony. I piszę tego w jakikolwiek sposób złośliwie, tylko wiem i zdaje sobie sprawę jak niebezpieczny może być ten stan.



Po drugie, głodzenie się niestety bardzo często kończy się mega słabo i niestety w tym miejscu już jesteś. To nie jest tylko stan zagrażający zdrowiu, często także i życiu. Dlatego opieka specjalisty jest niezbędna.

Po trzecie, postaraj się nie trzymać w domu jakichkolwiek słodyczy, gdyż nie są one wartościowe dla Twojego organizmu i mimo że "nabijasz" nimi kalorie, to nie dodajesz nimi zbyt wiele dobrego dla swojego dobrego dla swojego organizmu.

Po czwarte, 1500 kcal, to jest minimum ile powinnaś spożywać obecnie. Doskonale wiem, że może być Ci ciężko dlatego postaraj się wyrobić nawyk regularnego jedzenia. Posiłki powinny być spożywane o stałych porach i w równych odstępach czasowych. Niezwykle ważne jest także w Twoim przypadku aby zawierały one jak najwięcej kcal w jak najmniejszej objętości. Dobrym rozwiązaniem może się okazać zastosowanie tzw. gainera. Jest to pyszna odżywka węglowodanowo-białkowa, która spożywana w formie szejka może zastąpić kompletny posiłek, tym samym pozwoli łatwiej uzupełnić kalorie.



Ważne abyś przygotowała sobie listę produktów które lubisz i chętnie po nie sięgasz. Oczywiście mowa o produktach pełnowartościowych, a nie o słodyczach.

Jeśli w zasięgu Twojej ręki będą produkty które lubisz, to o wiele łatwiej będzie Ci osiągnąć założony pułap kaloryczny. W innym przypadku zmuszanie się do zjedzenia posiłku może się nie udać.

Jeśli masz jakieś pytanie, to jestem tu każdego dnia, dlatego pytaj śmiało.

Pozdrawiam,
Inez

Mi w zaburzeniach odzywaniania pomogło keto.

Przez kilka lat funkcjonowałem w trybie, 2 dni warzywa owoce orzechy, w międzyczasie posty a co dziennie pod wieczór lub na drugi dzień kebaby, słodycze.

W ketozie jem ile chcę, co chcę, mam satysfakcję, sylwetka się poprawia, a ja nie mam żadnych napadów głodu i nie mam ochoty na fast foody czy słodycze. Emocjonalne odżywianie u mnie nie istnieje już, a walczyłem ze sobą przez długi czas aby jeść zdrowo co jednak kończyło się co wieczór kebabem. Przez kilka lat.

Może mieć to związek z insulino opornością. Ograniczając spożycie węglowodanów do minimum moja trzustka chodzi perfekt insulina w super normie a ja jem smacznie, zdrowo i pełnowartościowo.

Pamiętaj, od razu coś chcąc osiągnąć / zmienić tworzysz tylko na sobie presję. Daj sobie dłuższy czas na przytycie, np. Rok czasu.
Krok po kroczku - to naprawdę działa :)

Pozdrawiam i życzę powodzenia.

Ps. Do tego stan w ketozie jest podobny do tego przy głodówkach, więc jeśli dlatego robiłaś posty to tutaj też działasz na ketonach a do tego jesz sobie wartościowo, sporo, jedzenie smakuje i wchodzi ładnie a ty czerpiesz z jedzenia przyjemność. Przy okazji naprawiasz przez to swoją gospodarkę hormonalną. Nie karć się! To najważniejsze. Czerp przyjemności z jedzenia. Ograniczając same węglowodany nie będzie efektu yoyo. Odwagi mała :)

Sukcesu życzę ! Jesteś silna !



Zmieniony przez - GorylZNamek w dniu 2020-06-08 02:47:49

Zmieniony przez - GorylZNamek w dniu 2020-06-08 02:50:59