flex1976
tego art nie znalazłem na forum
a wart jest przeczytania
Mimo, że słodki i wysokokaloryczny, dzięki swoim właściwościom odżywczym i leczniczym cieszy się niesłabnącą popularnością od wielu tysięcy lat.
W antycznej Grecji uważany był za pokarm bogów, w starożytnym Egipcie był elementem ofiar im składanym. Tym bardziej, że pszczoły były tam czczone, jako łzy boga Ra. Miód zajmował równie ważne miejsce w kulturze Rzymian, którzy nie tylko nim słodzili i dodawali go do rozmaitych potraw, ale także stosowali do konserwowania żywności. O krainie mlekiem i miodem płynącej wspomina Biblia, miód chwali również „Iliada" i „Odyseja" oraz Hipokrates, który słodził nim gorzkie wywary z ziół.
Starożytni lubili mód jeść, ale zauważali także jego inne właściwości. Grecy wykorzystywali go, jako kosmetyk, ale także … do balsamowania ciał osób zmarłych poza domem. Wierzyli również, że zapewni im zdrowie, młodość i długowieczność, dlatego też olimpijczycy stosowali miód podczas zawodów, traktując go, jako źródło energii.
O korzystnym wpływie miodu na urodę wiedziały też mieszanki starożytnego Egiptu - sama Kleopatra zażywała kąpieli w oślim mleku z miodem. Miód wchodził też w skład … pierwszych środków antykoncepcyjnych. W starożytnym Egipcie ucierano go z korą akacji i daktylami. Jednocześnie był traktowany jako afrodyzjak
Jednak przez wiele wieków miód w pierwszej kolejności służył do słodzenia i wytwarzania napojów alkoholowych. Polska ma bardzo długą tradycję w produkcji miodu pitnego. Słowianie nie tylko pili miody, ale także wypiekali związane z kultem słońca kołacze miodowe. W Polsce średniowiecznej miód przaśny był źródłem dochodu - eksportowano go i… płacono nim kary sądowe. Nie wolno też zapomnieć o tym, że miód znalazł się w recepturze pierwszych pierników, których smak przetrwał do dziś.
Co tkwi w miodzie?
Wysokokaloryczny miód jest przede wszystkim źródłem węglowodanów, ale też witamin z grupy B, witaminy A, C i K oraz ponad 30 składników mineralnych, z których najważniejsze to: żelazo, mangan, kobalt i magnez. Zawiera też olejki eteryczne, barwniki, bioflawonoidy, enzymy oraz substancje bakteriobójcze, np. inhibinę. Dzięki temu, nie tylko dobrze smakuje, doskonale pachnie, ale także działa leczniczo i kosmetycznie. Wszystko jednak zależy od zawartości słoika. Skład miodu jest uzależniony od rodzaju i gatunku roślin, z których pszczoły zbierają nektar lub spadź.
Miód w kuchni
Czy w herbacie, czy na chlebie - zawsze smakuje wyśmienicie. Miód to jeden z najstarszych naturalnych produktów spożywczych na świecie. Do dziś wykorzystuje się go w kuchniach całego świata do wyrobu słodyczy, sosów, marynat lub jako dodatek do mięs, a także jako składnik wielu napojów alkoholowych, takich jak grzaniec czy krupnik. Miód pszczeli potrafi nie tylko uatrakcyjnić smak sałatek, chłodników, deserów i napojów, ale także uzupełnić ich wartość odżywczą.
Różnorodność smakowa miodu sprawia, że jest on wykorzystywany na różne sposoby, a trzeba pamiętać, że miód miodowi nierówny. I tak miód rzepakowy jest słodki, w przeciwieństwie do ostrego gryczanego. Wrzosowy smakuje lekką goryczką, natomiast koniczynowy jest lekko kwaskowaty. Kuchnie świata podzieliły się miodem. Każdy region świata docenił inne walory miodu, a nawet inne rodzaje tego słodkiego przysmaku. Grecy preferują miód tymiankowy, Turcy wolą piniowy, Włosi - kasztanowy. Zasada stosowania miodu w kuchni jest jednak jedna: jasne, słodkie miody wykorzystuje się jako dodatek do deserów oraz napojów, z kolei ciemniejsze, o wyraźnym smaku stanowią składnik chlebów, marynat czy sosów.
Żeby miód mógł dłużej cieszyć nasze podniebienie, pamiętajmy o odpowiednim przechowywaniu słodkiego produktu. Najlepszym miejscem dla niego będzie sucha, chłodna i ciemna spiżarnia z temperaturą 10-15°C.
Smaczny i zdrowy
Poszczególne odmiany miodu mają odmienne właściwości Ich zastosowanie w zwalczaniu różnych dolegliwości będzie w związku z tym różne. Bez względu jednak na rodzaj, miód działa antybakteryjnie, regenerująco oraz wzmaga odporność, dlatego z powodzeniem stosuje się go w leczeniu wielu schorzeń.
- wielokwiatowy - wzmacnia odporność, a także dodaje energii i witalności; doskonały na przeziębienie, wykorzystywany w leczeniu alergii, kataru siennego i chorobach serca
- akacjowy - doskonały dla diabetyków, polecany przy schorzeniach układu pokarmowego
- lipowy - stosowany przy objawach grypy, przewlekłych przeziębieniach i kaszlu, działa uspokajająco, wykrztuśnie i nasennie
- rzepakowy - nieoceniony przy chorobie dróg żółciowych i miażdżycy, wzmacnia mięsień sercowy, leczy także niewydolność krążenia
- gryczany - posiada właściwości antybiotyczne i uzupełnia niedobory żelaza., stosowany przy zapaleniu nerek oraz nadciśnieniu
- spadziowy - wykorzystywany do celów leczniczych, w przypadku chorób dróg oddechowych, zapaleniach płuc, cukrzycy, astmie, katarze
- wrzosowy - stosowany przy schorzeniach dróg moczowych i prostaty, ale także w leczeniu zapalenia gardła
- faceliowy - dobry przy przeziębieniach i nieżycie żołądka.
Naturalny kosmetyk
Miód nie jest niczym nowym w kosmetyce. Przez wieki legendarne piękności stosowały miód dla podtrzymania młodości i pielęgnowania urody. Żona Nerona, Poppea, stosowała mieszaninę mleka i miodu, którą nakładała na twarz w celu zachowania młodości. Od tych czasów, zmieniło się niewiele, ponieważ współczesne firmy kosmetyczne sięgają po stare, sprawdzone receptury prababek.
Miód jest naturalnym wspomagaczem w nawilżeniu i utrzymaniu odpowiedniej wilgotności skóry.
Maseczki z miodu
Maseczka dla cery suchej. Trzy łyżki miodu wymieszać z trzema łyżkami śmietany i z dwoma żółtkami. Stosować na twarz. Maseczka oczyszczająca. Żółtko utrzeć z łyżeczką miodu i łyżeczką gliceryny. Maseczkę stosować na twarz i szyję, na około kwadrans.
Maseczka Kleopatry. Łyżkę miodu wymieszać z łyżką pełnotłustego mleka i małym kurzym białkiem. Nanieść na oczyszczoną twarz i szyję i pozostawić na 30 minut. Zmyć letnią wodą i opłukać chłodną, po czym nałożyć krem odpowiedni do cery.
Inne kosmetyczne zastosowania miodu
Spierzchnięte usta najlepiej ratować starym babcinym sposobem, czyli niewielką ilością miodu. Tworzy on na ustach warstwę chroniącą przed drobnoustrojami, ponadto przyspiesza gojenie się małych ranek.
Uwaga alergicy!
Delektowanie się miodem u osób uczulonych na pyłki traw może powodować nudności, wymioty, biegunkę czy wysypkę oraz inne dolegliwości typowe dla alergii.
Miód czy cukier?
Cukier składa się w 99,8 proc. z sacharozy, która musi zostać przez organizm rozłożona na glukozę i fruktozę, a dopiero potem wchłonięta do krwi. W miodzie 80 proc. składu to glukoza i fruktoza, która wchłania się szybko do krwi bez procesu trawienia. Poza tym w miodzie stwierdzono obecność 21 pierwiastków (m.in. wapnia, żelaza, magnezu, fosforu, potasu, manganu). 1 łyżeczka miodu to równowartość 2 łyżeczek cukru
źródło
"świat zdrowia"
a wart jest przeczytania
Mimo, że słodki i wysokokaloryczny, dzięki swoim właściwościom odżywczym i leczniczym cieszy się niesłabnącą popularnością od wielu tysięcy lat.
W antycznej Grecji uważany był za pokarm bogów, w starożytnym Egipcie był elementem ofiar im składanym. Tym bardziej, że pszczoły były tam czczone, jako łzy boga Ra. Miód zajmował równie ważne miejsce w kulturze Rzymian, którzy nie tylko nim słodzili i dodawali go do rozmaitych potraw, ale także stosowali do konserwowania żywności. O krainie mlekiem i miodem płynącej wspomina Biblia, miód chwali również „Iliada" i „Odyseja" oraz Hipokrates, który słodził nim gorzkie wywary z ziół.
Starożytni lubili mód jeść, ale zauważali także jego inne właściwości. Grecy wykorzystywali go, jako kosmetyk, ale także … do balsamowania ciał osób zmarłych poza domem. Wierzyli również, że zapewni im zdrowie, młodość i długowieczność, dlatego też olimpijczycy stosowali miód podczas zawodów, traktując go, jako źródło energii.
O korzystnym wpływie miodu na urodę wiedziały też mieszanki starożytnego Egiptu - sama Kleopatra zażywała kąpieli w oślim mleku z miodem. Miód wchodził też w skład … pierwszych środków antykoncepcyjnych. W starożytnym Egipcie ucierano go z korą akacji i daktylami. Jednocześnie był traktowany jako afrodyzjak
Jednak przez wiele wieków miód w pierwszej kolejności służył do słodzenia i wytwarzania napojów alkoholowych. Polska ma bardzo długą tradycję w produkcji miodu pitnego. Słowianie nie tylko pili miody, ale także wypiekali związane z kultem słońca kołacze miodowe. W Polsce średniowiecznej miód przaśny był źródłem dochodu - eksportowano go i… płacono nim kary sądowe. Nie wolno też zapomnieć o tym, że miód znalazł się w recepturze pierwszych pierników, których smak przetrwał do dziś.
Co tkwi w miodzie?
Wysokokaloryczny miód jest przede wszystkim źródłem węglowodanów, ale też witamin z grupy B, witaminy A, C i K oraz ponad 30 składników mineralnych, z których najważniejsze to: żelazo, mangan, kobalt i magnez. Zawiera też olejki eteryczne, barwniki, bioflawonoidy, enzymy oraz substancje bakteriobójcze, np. inhibinę. Dzięki temu, nie tylko dobrze smakuje, doskonale pachnie, ale także działa leczniczo i kosmetycznie. Wszystko jednak zależy od zawartości słoika. Skład miodu jest uzależniony od rodzaju i gatunku roślin, z których pszczoły zbierają nektar lub spadź.
Miód w kuchni
Czy w herbacie, czy na chlebie - zawsze smakuje wyśmienicie. Miód to jeden z najstarszych naturalnych produktów spożywczych na świecie. Do dziś wykorzystuje się go w kuchniach całego świata do wyrobu słodyczy, sosów, marynat lub jako dodatek do mięs, a także jako składnik wielu napojów alkoholowych, takich jak grzaniec czy krupnik. Miód pszczeli potrafi nie tylko uatrakcyjnić smak sałatek, chłodników, deserów i napojów, ale także uzupełnić ich wartość odżywczą.
Różnorodność smakowa miodu sprawia, że jest on wykorzystywany na różne sposoby, a trzeba pamiętać, że miód miodowi nierówny. I tak miód rzepakowy jest słodki, w przeciwieństwie do ostrego gryczanego. Wrzosowy smakuje lekką goryczką, natomiast koniczynowy jest lekko kwaskowaty. Kuchnie świata podzieliły się miodem. Każdy region świata docenił inne walory miodu, a nawet inne rodzaje tego słodkiego przysmaku. Grecy preferują miód tymiankowy, Turcy wolą piniowy, Włosi - kasztanowy. Zasada stosowania miodu w kuchni jest jednak jedna: jasne, słodkie miody wykorzystuje się jako dodatek do deserów oraz napojów, z kolei ciemniejsze, o wyraźnym smaku stanowią składnik chlebów, marynat czy sosów.
Żeby miód mógł dłużej cieszyć nasze podniebienie, pamiętajmy o odpowiednim przechowywaniu słodkiego produktu. Najlepszym miejscem dla niego będzie sucha, chłodna i ciemna spiżarnia z temperaturą 10-15°C.
Smaczny i zdrowy
Poszczególne odmiany miodu mają odmienne właściwości Ich zastosowanie w zwalczaniu różnych dolegliwości będzie w związku z tym różne. Bez względu jednak na rodzaj, miód działa antybakteryjnie, regenerująco oraz wzmaga odporność, dlatego z powodzeniem stosuje się go w leczeniu wielu schorzeń.
- wielokwiatowy - wzmacnia odporność, a także dodaje energii i witalności; doskonały na przeziębienie, wykorzystywany w leczeniu alergii, kataru siennego i chorobach serca
- akacjowy - doskonały dla diabetyków, polecany przy schorzeniach układu pokarmowego
- lipowy - stosowany przy objawach grypy, przewlekłych przeziębieniach i kaszlu, działa uspokajająco, wykrztuśnie i nasennie
- rzepakowy - nieoceniony przy chorobie dróg żółciowych i miażdżycy, wzmacnia mięsień sercowy, leczy także niewydolność krążenia
- gryczany - posiada właściwości antybiotyczne i uzupełnia niedobory żelaza., stosowany przy zapaleniu nerek oraz nadciśnieniu
- spadziowy - wykorzystywany do celów leczniczych, w przypadku chorób dróg oddechowych, zapaleniach płuc, cukrzycy, astmie, katarze
- wrzosowy - stosowany przy schorzeniach dróg moczowych i prostaty, ale także w leczeniu zapalenia gardła
- faceliowy - dobry przy przeziębieniach i nieżycie żołądka.
Naturalny kosmetyk
Miód nie jest niczym nowym w kosmetyce. Przez wieki legendarne piękności stosowały miód dla podtrzymania młodości i pielęgnowania urody. Żona Nerona, Poppea, stosowała mieszaninę mleka i miodu, którą nakładała na twarz w celu zachowania młodości. Od tych czasów, zmieniło się niewiele, ponieważ współczesne firmy kosmetyczne sięgają po stare, sprawdzone receptury prababek.
Miód jest naturalnym wspomagaczem w nawilżeniu i utrzymaniu odpowiedniej wilgotności skóry.
Maseczki z miodu
Maseczka dla cery suchej. Trzy łyżki miodu wymieszać z trzema łyżkami śmietany i z dwoma żółtkami. Stosować na twarz. Maseczka oczyszczająca. Żółtko utrzeć z łyżeczką miodu i łyżeczką gliceryny. Maseczkę stosować na twarz i szyję, na około kwadrans.
Maseczka Kleopatry. Łyżkę miodu wymieszać z łyżką pełnotłustego mleka i małym kurzym białkiem. Nanieść na oczyszczoną twarz i szyję i pozostawić na 30 minut. Zmyć letnią wodą i opłukać chłodną, po czym nałożyć krem odpowiedni do cery.
Inne kosmetyczne zastosowania miodu
Spierzchnięte usta najlepiej ratować starym babcinym sposobem, czyli niewielką ilością miodu. Tworzy on na ustach warstwę chroniącą przed drobnoustrojami, ponadto przyspiesza gojenie się małych ranek.
Uwaga alergicy!
Delektowanie się miodem u osób uczulonych na pyłki traw może powodować nudności, wymioty, biegunkę czy wysypkę oraz inne dolegliwości typowe dla alergii.
Miód czy cukier?
Cukier składa się w 99,8 proc. z sacharozy, która musi zostać przez organizm rozłożona na glukozę i fruktozę, a dopiero potem wchłonięta do krwi. W miodzie 80 proc. składu to glukoza i fruktoza, która wchłania się szybko do krwi bez procesu trawienia. Poza tym w miodzie stwierdzono obecność 21 pierwiastków (m.in. wapnia, żelaza, magnezu, fosforu, potasu, manganu). 1 łyżeczka miodu to równowartość 2 łyżeczek cukru
źródło
"świat zdrowia"
TRENINGI KATOWICE
IG
https://www.instagram.com/bestbodysebastianszmit/
Krzysztof Piekarz
macko910
